fot. Eliza Kania

The Barbican – brutalistyczna ikona Londynu

Bombardowania z grudnia 1940 roku zniszczyły część zabudowań Londynu, w tym -prawie doszczętnie – okolice pozostałości starożytnego muru rzymskiego zwanego Barbican. Pod koniec XIX wieku obszar ten „był centrum handlu tkaninami i był domem dla kupców tkanin, skór, kuśnierzy, wytwórców rękawiczek i wielu innych” .W latach 1851–1951 populacja mieszkańców całego City of London spadła z 128 000 do 5 000 na milę kwadratową.  Przez wiele lat zdewastowana wojną okolica Barbicanu pozostawała prawie pusta. Stworzyło wyjątkową okazję do odbudowy okolic Barbicanu praktycznie od zera.2 Kompleks budynków, który wypełnił tę lukę zostanie wówczas uznany za cud nowoczesności architektura.

fot. Eliza Kania

Po zakończeniu II wojny światowej „tylko dwie małe, ale znaczące budowle pozostały na tym terenie – poważnie uszkodzony kościół św. Idziego, Cripplegate i pozostałość starożytnego muru rzymskiego.”3 City of London Corporation powierzyło misję opracowania nowej koncepcji zabudowy tego miejsca trzem architektom Peterowi Chamberlinowi, Geoffryemu Powellowi i Christofowi Bonowi. W przeciwieństwie do innych budowili z okresu po II wojnie światowej Barbikan przetrwał próbę czasu ponieważ łączy w sobie solidną koncepcję urbanistyczną z wysokiej jakości wykonaniem. Na wykonanie tego neocorbusiańskiego eksperymentu City of London Corporation nie szczędziło funduszy.4

Królowa, odsłaniając tablicę upamiętniającą otwarcie, powiedziała: „to, co tu powstało, musi być jednym z cudów współczesnego świata”.

Barbican to brutalistyczna, utopijna wizja, która tworzy „miasto w mieście”, przestrzeń w której betonowe struktury przeplatają się z bujną zielenią. Struktura Barbicanu jest również nawiązaniem do wczesnych osad w Londynie. Projekt powstał w latach 1954–1959, a w latach 1965–1976  kompleks budynków mieszkalnych. Osiedle Barbican składa się z trzynastu bloków tarasowych i trzech wieżowców: Shakespeare, Cromwell i Lauderdale, które wznoszą się na 14 hektarach. Kompleks mieszkaniowy tworzy ” 2113 lokali przeznaczonych dla 6500 mieszkańców”. Ponadto w 1982 r. na terenie osiedla otwarto zintegrowane centrum sztuki Art Centre , które jest jednym z ważniejszych ośrodków sztuki w Europie Zachodniej.5 Królowa Elżbieta II, odsłaniając tablicę upamiętniającą oficjalne otwarcie centrum, powiedziała: „to, co tu powstało, musi być jednym z cudów współczesnego świata.”6 Centrum sztuki obejmuje salę koncertową, teatr, galerie, bibliotekę, restauracje, bary, oranżerię i dwie szkoły.

fot. Eliza Kania
fot. Eliza Kania

Barbican widnieje na liście budynków chronionych ze względu na znaczenie architektoniczne lub historyczne: Planning (Listed Buildings and Conservation Areas) Act 1990.7

All photos by Eliza Kania

1 Barbican, http://barbican.org.uk
2,3,4,5 G. Borthwick, BARBICAN: A Unique Walled City Within the City, Edinburgh 2016.
5,6  1982: Queen opens Barbican Centre, “BBC”.
Barbican,“Historic England”


INFO

Nazwa: The Barbican Estate of the City of London
Architekci: Peter Chamberlin, Geoffry Powell, and Christof Bon
Daty powstania: 1965-1976
Przedstawienie w filmach: jednostki  M16 w “Quantum Of Solace”
Lokalizacja: London, Great Britan, 51°31’13.0″N 0°05’36.2″W